poeh wat een week

Daar ben ik weer.
Ik zal verder gaan waar ik de vorige keer gebleven ben. De dag nadat ik aan gekomen was op Curaçao ben ik samen met mijn stagegenootje op zondag even lekker naar het strand geweest en naar Punda, het centrum van het eiland. Wat een mooi strand!! was een wit strand met palmbomen en een mooie blauwe zee. Ik was al onder de indruk maar ik heb inmiddels begrepen dat het nog mooier kan dus ben benieuwd. Na een paar uurtjes op het strand vertoefd te hebben zijn we richting het centrum gegaan. Ik wilde graag de pondjesbrug zien dus zo gezegd zo gedaan. Je ziet het altijd op foto's bij andere of je ziet iets op tv maar het is zo onwerkelijk om er dan daadwerkelijk zelf te staan. Op het moment dat wij daar waren was er op het plein achter het bruggetje een buitenmis aan de gang. Later hoorde we dat het een mis was die 1x of 2x per jaar plaats vindt dus hadden we geluk dat we dat mee mochten maken. Ik kreeg er gewoon kippenvel van zo mooi iedereen had elkaar vast, er werd gedanst en gezongen. Toen de mis afgelopen was zijn we naar Wilhelminaplein gegaan. Sommige kennen het misschien wel, maar dit is een pleinje met een Nederlands restaurant en niet duur want ja studenten moeten toch een beetje op het geld letten ;) Ik had een lekker stukje vis met frietjes en sla en hoefde maar €10,- te betalen! en het was erg lekker! Daarna heeft mijn stagegenootje me weer thuis neergezet en ben ik kort daarna gaan slapen. Net zoals de vorige nacht was het een kort nachtjes, stappers komen hier rond 4u 's nachts thuis, de haan begint rond 6u te kraaien en mijn eigen wekker gaat om 7u. Het was maandag, mijn eerste stagedag. Mijn stagegenootje heeft me opgehaald en we zijn richting stage gereden. Het is een mooi gebouw met een lekker grote tuin, alleen die tuin is dus niet echt seniorproof en daar gaan wij dus de komende weken verandering inbrengen door onderzoek te doen en met een adviesplan te komen zodat de stichting daadwerkelijk de tuin kan gaan veranderen. Eenmaal binnen keek ik mijn ogen uit. Super veel mensen. Niet alleen bewoners, maar ook veel andere stagiaires en verplegend personeel. Ik ben het kennismakingsrondje begonnen op de hospice afdeling. Hier heb ik informatie gekregen en later heb ik informatie gekregen over de bewoners en heb ik hun kamers gezien en sommige bewoners heb ik ook mogen zien. Het ziet er eigenlijk zo gezellig uit. Super veel vrolijke kleurtjes en lekker veel personeel zodat iedereen ook lekker veel aandacht krijgt. Ik dacht van te voren dat er vooral zeer zieke oude mensen zouden wonen op de hospice afdeling maar dit was dus niet het geval. Natuurlijk zaten er ook oude mensen met ernstige ziektes, maar ik heb ook tieners gezien. 1 jongen verbleef daar eigenlijk om te revalideren omdat hij een zwaar auto ongeluk had gehad en zijn beide benen waren afgezet en ik heb een meisje gezien dat ook een zwaar auto ongeluk gehad heeft en nu zwaar gehandicapt is. Je zou deze mensen in Nederland niet verwachten op zo'n afdeling maar wij hebben voor iedere doelgroep wel een speciale instelling maar hier op Curaçao is dat dus niet het geval, er is bijna niets waardoor dus sommige mensen noodgedwongen in het hospice zitten. Eigenlijk best zielig maar ja hier is het nu eenmaal zo. Na deze rondleiding ben ik samen met mijn stagegenootje aan het werk gegaan. Ik heb me ingelezen en we hebben wat taken verdeeld. Omdat alles wennen was en ik dus ook na de middag totaal gaar was hebben we besloten om lekker vroeg te stoppen. Ze heeft me naar huis gebracht. Hier aan gekomen ben ik lekker even gaan relaxen en gaan koken. Na het eten ben ik lekker vroeg naar bed gegaan. Dit heb ik trouwens alle avonden gedaan want merk toch wel dat ik wat moe ben op het einde van de middag. Dinsdag ben ik ook naar stage geweest, maar woensdag had ik een dagje vrij. Ik heb lekker uitgeslapen en heb daarna wat aan school opdrachten gewerkt omdat verder iedereen uit mijn huisje stage aan het lopen was. Donderdag en vrijdag heb ik weer stage gelopen. Op vrijdag heb ik een ingrijpende beslissing gemaakt ik heb besloten om te gaan zoeken naar andere woonruimte. Nu zullen jullie wel denken, huh, wat, hoe kan dat, waarom?!. Nou ik zal het proberen uit te leggen. Ten eerste was de eerste indruk van het appartementje toch beter dan het uit eindelijk was. Inderdaad zoals de huisbaas al gezegd had na een paar dagen was alles smerig! Als ik wilde koken kon ik eerst pannen afwassen en vragen om vuur aan iemand want het fornuis werkte bijvoorbeeld al niet na behoren. Dus als er niemand was had ik ook niets te eten of ja wat brood en de lekkere dropjes en kruidnoten die ik van vrienden en familie gekregen heb, dank jullie wel daarvoor hahaha. Dat was dan de accommodatie, dan de huisgenoten. Mijn huisjenootjes zijn allemaal tussen de 18 en 20 jaar en dat leeftijdsverschil merk je best goed. Daarnaast zitten deze mensen allemaal bij elkaar in de klas en zijn ze niet zo sociaal ;) Ik heb mijn best gedaan maar als ik vragen blijf stellen en mensen antwoorden nauwelijks of als ik er bij kom zitten zegt niemand wat tegen mij ja dan is het niet echt gezellig. Met sommige had ik wel wat individueel contact maar dat was het dan ook. Dan de omgeving. Het eerste wat ik dacht was Oh nee de getto, daarna dacht ik valt wel mee zit gewoon tussen de lokale bevolking maar daarna dacht ik dit is nog erger dan de getto! Er lopen zwervers, veel hang mensen, er gebeuren overvallen, een klein winkeltje op de hoek blijkt het winkeltje te zijn wat het meeste overvallen wordt in een jaar, mensen maken ruzie en gooien met flessen (net nadat ik 1 voet binnen de poort had gezet) en afgelopen nacht was het toppunt we hebben voor brandweerman moeten spelen. Er was een brandje naast onze voordeur en die hebben we zelf eerst met water moeten blussen en na ongeveer 15min kwam dan eindelijk de brandweer. Gelukkig geen grote brand en geen schade aan het pand maar je schrikt je een ongeluk. Gelukkig was het 4u 's nachts waardoor het in NL 9u was en ik gelukkig even met het thuisfront mijn verhaal kwijt kon. Maar door al deze negatieve ervaringen de afgelopen week heb ik dus besloten dat ik er niet langer wilde blijven zitten omdat ik me dus echt niet veilig voelde. Ik durfde nog niet eens alleen naar buiten te gaan. Gelukkig vond ik vrij snel op internet 2 leuke appartementjes, één 15min buiten het centrum & één midden in het centrum. Ik heb beide bezocht en ik had besloten om voor die in het centrum te gaan omdat ik geen auto heb en wel graag naar buiten wil. Daarnaast is dit appartement gloednieuw en ik zal de eerste bewoner gaan worden :) Maar helaas kon ik er vandaag niet in, maar omdat de huurbaas zo goed voor me was mag ik nu paar daagjes logeren in het andere complex buiten het centrum. Het is een soort bungalowpark en ik heb mijn eigen kamer met tv, loungebank, keuken, badkamer, 2 slaapkamers en een keuken. WOW dit kan dus ook, ik ben zo blij dat ik de stap heb genomen om weg te gaan. Nu kom ik eindelijk in goede appartementen terecht en ik hoop zeker als ik straks in het centrum woon ik snel nieuwe mensen leer kennen en dat ik lekker naar buiten kan als ik dat wil. Zo zie je maar alles komt goed schatje hahah. Het was heftig allemaal en sommige hadden al wat meegekregen maar nu weet iedereen hoe het me is vergaan. Jullie hoeven je geen zorgen te maken ik denk goed aan mezelf en nu kom ik eindelijk (als het goed is) op de plek terecht waar ik met veel positieve energie de rest van de weken hier kan gaan beleven.

Ik ga er vanuit dat dit het laatste negatieve nieuws is wat ik jullie gaan brengen en dat het dus vanaf vandaag alleen maar beter wordt!

Ik voeg weer een aantal foto's toe en dan tot de volgende keer weer...